MORMYSZKA, MORMYSZKI PODLODOWE

Mormyszka swoją nazwę wzięła od niewielkiego, wodnego bezkręgowca - kiełża (z ros. kiełż-mormysz), którego z założenia ma wiernie imitować. Mormyszka może też udawać niewielką rybkę lub inne żyjątko wodne. Mormyszki wykonane są zwykle z ołowiu, cyny, ich stopu, a przy przeznaczeniu na wody głębokie, zrobiona jest z wolframu, aczkolwiek są również mormyszki ze złota, srebra, itp. Cała sztuka wędkowania podlodowego polega na nadaniu odpowiednich ruchów naszej mormyszce. Przynętę powinniśmy wprawić w drgania o dużej amplitudzie - 200 do 300 ruchów na minutę. Pomaga nam w tym elastyczny kiwok. Po opuszczeniu przynęty na dno zaczynamy drgać, jednocześnie powolutku podnosząc mormyszkę do góry. Nasz kiwok w tym momencie powinien być leciutko zgięty pod ciężarem mormyszki, branie objawi się jego drganiem, wyprostowaniem, silnym ugięciem lub innym nietypowym ruchem kiwoka. Skuteczność naszej mormyszki podniesie założony na haczyk kolorowy koralik, kawałek nitki w kolorze czerwonym lub inna dekoracja, ale najlepsza zdecydowanie jest larwa ochotki. Łowienie na mormyszkę zależnie od rodzaju drgań, skuteczna jest na wszystkie gatunki ryb będące w naszych wodach. Na leszcza najlepsze jest położenie przynęty (dużej mormyszki z kilkoma-kilkunastoma ochotkami) na dno, na płoć najlepsze są czarne mormyszki z dwoma ochotkami i wprowadzone w jak największą ilość drobnych drgań, zaś okoń lubi małe, złote i srebrne przynęty z kilkoma ochotkami na haku.